काठमाडौँ। राज्य सञ्चालनको मुख्य औजारका रूपमा रहेका कानूनहरू बनाउने सर्वोच्च ठाउँ संसद्मा पुग्न पाउँदा खुसी लागेको छ। आफूलाई सांसद बनाउने नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (एमाले) र आफूले प्रतिनिधित्व गरेको ठाउँ रौतहटमा केही राम्रो काम गरेर देखाउने तीव्र इच्छा छ।

तर सांसद भएको डेढ वर्ष बितिसक्यो, कानून बनाउनेतर्फ खासै काम गर्न सकिएको छैन। बनाउनुपर्ने कानून धेरै छन्। संविधान अनुकूलका कानून पनि बनाउन धेरै बाँकी छ। कानूनको अभावमा धेरै काम प्रभावकारी तरिकाले हुन सकेका छैनन्।

संसद्मा विधेयक सरकारले ल्याउने हो। सरकारले कानून बनाउने कुरामा बढी ध्यान दिनुपर्ने हो। विगतमा एमाले प्रतिपक्षमा रहेका कारण पनि धेरै कानुन बनाउने कुरामा निर्णायक भूमिका थिएन। अब पार्टी सरकारमा गएको छ।

अब संविधानअनुकूलका बनाउनुपर्ने कानून छिट्टै बन्छन् भन्ने मलाई विश्वास छ। तराईमा अहिले पनि दाइजोका कारण महिलाको हत्या भइरहेको छ, प्रताडित भइरहेका छन्। विभिन्न कुसंस्कार र कुरीति छन्। त्यो पनि कानुनले नै नियन्त्रण गर्नुपर्छ।

मिटरब्याज पीडितका समस्या छन्। उखु किसानले उखुको भुक्तानी नपाएर दुःख पाइरहेका छन्। सिँचाइको अभावमा किसानले राम्रोसँग खेतीबाली लगाउन सकेका छैनन्। यस्ता अनेक समस्याबाट रौतहटसहित तराईका जिल्लाहरू ग्रसित छन्।

विगतमा तराई¬–मधेसमा महिलालाई राजनीतिमा सहभागी र सक्रिय हुन निकै कठिन थियो। अहिले केही सहज भएको छ। केही प्रगति मधेसमा महिलाको पनि भएको छ। बुझेको मान्छेलाई बुझाउन निकै गाह्रो रहेछ। बरु केही नबुझेको मान्छेलाई बुझाउन सकिन्छ।

मधेसमा महिलालाई सशक्तीकरण गर्नैपर्ने जरुरी छ। केही ठाउँमा, केही समुदायमा धार्मिक, सांस्कृतिक रुढीवादी परम्परा पनि हाबी छ। यद्यपि छोरीलाई पढाउन, बुहारीलाई काममा पठाउनेतर्फ केही सुधार आएको छ। तर सोचेअनुरुप सुधार आउन सकेको छैन। त्यसका लागि बुझाउने र सचेतना जगाउने काम गरिरहेकी छु।

सांसद भनेको जनताको प्रतिनिधि हो। जनप्रतिनिधिमाथि संसद्मा राष्ट्रिय विषयमा छलफल गर्ने र आफ्ना निर्वाचन क्षेत्रमा विकास निर्माणका कार्यमा सहभागिता जनाउने दुवै दायित्व हुन्छ।

जनताको अपेक्षा पनि यही हुन्छ। स–साना विकासका कार्यहरू र बजेट व्यवस्था खासमा स्थानीय सरकारले गर्नुपर्ने हो, तर हामीले पनि हेर्नुपर्छ। मधेस प्रदेशमा शिक्षा, स्वास्थ्य र खानेपानीको निकै ठूलो समस्या छ।

मलाई धेरै हिसाबले रौतहट जिल्ला पछि परेको जस्तो लाग्छ। शिक्षामा धेरै पछाडि छ। स्वास्थ्यमा पनि उपचार गर्नका लागि एउटा ठूलो अस्पताल छैन। एउटा राम्रो अस्पताल भएमा केही राहत हुने थियो।

पहल गरिरहेकी छु। स्वच्छ खानेपानी नहुँदा धरै मानिस रोगको सिकार भएका छन्। त्यसका लागि सरकारले पनि ध्यान दिनुपर्ने हो। मेरो जिल्ला रौतहटमा शिक्षा, स्वास्थ्य र खानेपानीकै विषयमा के गर्न सकिन्छ भन्ने सोचिरहेको छु।

पार्टीले मलाई सांसद बनाएपछि जनताले के गर्छ भनेर हेरिरहेका छन्। हामीले भोट माग्दा शिक्षा, स्वास्थ्य र खानेपानीका क्षेत्रमा देखिनेगरी परिवर्तन ल्याउँछौँ भनेर वचन दिएको थिएँ।

जनतासँग गरेको वाचा पूरा गर्न सकिएको छैन। धेरै काम गर्न बाँकी छ। अहिले त जनतामा जान पनि अप्ठ्यारो लाग्छ। जनतालाई यो-यो काम गर्छु भनेर दिएको वचन पूरा गर्न सकेको छैन। तर म प्रयासरत छु। सांसद हुँदा र नहुँदा सधैँ जनताकै साथमा हुनेछु।

सांसद बिना देवीको परिचय

विसं २०३० साल चैत १९ गते रौतहटमा जन्मेकी सांसद बिना देवी नेकपा (एमाले)बाट समानुपातिकतर्फबाट सांसद हुन्। विसं २०४६ बाट एमालेमा आबद्ध भएर राजनीतिक यात्रा सुरु गरेकी उनले पार्टीको वडा, जिल्ला कमिटी सदस्य हुँदै अखिल नेपाल महिला सङ्घको जिल्ला अध्यक्ष भएर काम गरिन्। अहिले प्रदेश कमिटी सदस्य हुन्। रौतहट निर्वाचन क्षेत्र नं ४ बाट समानुपातिक सदस्य भएर काम गरिरहेकी छन्।